Reflectie
Maarten van Poelgeest, voorzitter van het Uitvoeringsoverleg dat de afspraken over de gebouwde omgeving dekt, blijkt onlangs terug op één jaar uitvoering. De centrale vragen naar aanleiding van zijn reflectie: Wat kunnen we leren? En wat kan er beter? Hoe zorgen we dat de gewenste reductie echt gerealiseerd wordt?
Talkshow: Een reflectie op één jaar uitvoering in de gebouwde omgeving
Wijkaanpak
Maarten van Poelgeest, voorzitter van de tafel Gebouwde Omgeving van het Klimaatakkoord, vindt dat we moeten doorgaan met de wijkaanpak. “Maar we kunnen ook nog veel meer burgers verleiden tot isolatie. Als je de eindoplossing nog niet weet kun je misschien wat met hybride aanpakken. Op al die sporen moeten we schaal gaan maken, dan worden dingen goedkoper.”
Daar sluit het betoog van Medy van der Laan, voorzitter Energie Nederland, mooi bij aan. “Wij hebben uitgezocht: welke technieken zijn zo laagdrempelig mogelijk en hoe halen we dan de doelen? Dat blijkt makkelijk te kunnen met een combinatie van verduurzaming van de warmtenetten, isolatie op energielabel C, en hybride warmte-oplossingen. Dan kunnen we 3 tot 7 ton minder CO2-uitstoot realiseren. Dan heb je je doelen voor 2030 gehaald, met meer draagvlak dan nu. Doe het zodat het voor mensen de minste last geeft, op natuurlijke momenten, dat is het geheim.”
Goed aanbod
Volgens de Utrechtse wethouder Lot van Hooijdonk schort het vooral aan een goed aanbod voor bewoners. “De gebiedsgerichte aanpak was een doorbraak, maar de randvoorwaarden zijn nog niet op orde. Ik kan niet recht praten wat krom is.” Zij ziet in haar stad drie transities: de bronnen moeten verduurzaamd, de infrastructuur ook, en de gebouwen moeten geïsoleerd. “Alle drie transities kunnen hun eigen tempo bewandelen, maar ze moeten wel samenvallen. Soms moeten mensen eerder klaar zijn, bijvoorbeeld als het warmtenet van hoge naar lage temperatuur gaat. We gaan nu uit van de vraag: welke oplossing is bij u plausibel en wat moet er dan de komende 30 jaar aan uw huis gebeuren?”
Integraal
Volgens consultant Bernard ter Haar is er niet nagedacht over de doelen en is bovendien de rijksdienst verkokerd. “Het eerste wat nodig is: integraliteit opzoeken en bieden. Erkennen dat je sommige dingen niet in je eentje kunt, dat je moet samenwerken.” Daar is Van Poelgeest het mee eens. “Het woningakkoord in het Klimaatakkoord is goed afgewogen, maar de uitvoering blijft hangen. De gemeenten moeten bevoegd worden om wijken af te sluiten van gas, maar dat is nog steeds niet geregeld. Dat maakt het lastig voor gemeenten. Ook moet er een beslissing komen over de gewenste standaard. En moet de Warmtewet snel worden aangenomen voor een goed wettelijk kader.”
Lot van Hooijdonk vult aan: “We moeten eerst woonlastenneutraliteit realiseren. Het rijk moet het speelveld anders organiseren. Gas is nu veel te goedkoop. De burger moet nu de afsluiting zelf betalen, dat is totaal de verkeerde prikkel. Dat moet helemaal anders, dan wordt het verhaal veel makkelijker. We gaan naar andere bronnen, andere infrastructuur: dat moeten we met en voor elkaar eerlijk maken.”
Medy van der Laan pleit voor één plek waar alles voor energiesparing in de gebouwde omgeving samenkomt. “Een clubje van 20 tot 30 mensen die alles coördineren en ondersteunen. Er is coördinatiekracht nodig.”
Conclusie
Maarten van Poelgeest concludeert: “Tegelijk meerdere sporen bewandelen, samen organiseren, en een beetje snel. Eerlijkheid moeten we niet onderschatten en er moet geld bij om de woonlasten neutraal te houden.”
Terugkijken
Kijk de complete talkshow terug op ons YouTube-kanaal.
Ga terug naar het overzicht met verslagen van alle talkshows.